Gewichten en maten

Biologische gegevens

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Blauwe pijlgifkikker, wetenschappelijk bekend als Dendrobates tinctorius, is een opvallend en fascinerend lid van de pijlgifkikkerfamilie (Dendrobatidae). Deze soort is inheems in de tropische regenwouden van Zuid-Amerika, met name in gebieden die zich uitstrekken van Guyana tot het noorden van Brazilië en het oosten van Suriname. De Blauwe pijlgifkikker speelt een belangrijke rol in het ecosysteem waarin hij leeft en heeft ook een bijzondere plaats in de cultuur van de inheemse bevolking.

De Blauwe pijlgifkikker is relatief groot in vergelijking met andere leden van zijn familie, met een lichaamslengte die kan variëren van 3 tot 6 centimeter. Zijn huid is opvallend vanwege de levendige blauwe kleur met zwarte vlekken of strepen, die variëren per individu. Deze heldere kleuren dienen als een waarschuwingssignaal voor potentiële roofdieren, een fenomeen dat bekend staat als aposematisme. De giftige stoffen in de huid van de kikker, die hij verkrijgt door het eten van bepaalde mieren en termieten, kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van predatoren die het wagen een poging te doen deze kikker te consumeren.

De habitat van de Blauwe pijlgifkikker bestaat voornamelijk uit vochtige, tropische laaglandbossen waar een hoge luchtvochtigheid en een overvloed aan waterbronnen zijn. Ze geven de voorkeur aan een habitat met veel bladeren op de grond en dicht struikgewas waar ze kunnen schuilen en jagen. De kikkers zijn overdag actief en besteden hun tijd voornamelijk aan het zoeken naar voedsel, dat voornamelijk bestaat uit kleine insecten en spinnen.

De voortplanting van de Blauwe pijlgifkikker is eveneens opmerkelijk. Na de paring legt het vrouwtje haar eieren in vochtige plekken op de bosbodem of op bladeren. Het mannetje bewaakt de eieren tot ze uitkomen, waarna hij de pas uitgekomen larven op zijn rug draagt naar nabijgelegen waterbronnen, zoals poeltjes of de holtes van bladeren, waar ze zich verder kunnen ontwikkelen tot volwassen kikkers.

De Blauwe pijlgifkikker speelt een cruciale rol in de culturele praktijken van sommige inheemse stammen in Zuid-Amerika. Het gif van de kikker wordt door hen gebruikt om de punten van hun blaaspijlen te vergiftigen, een techniek die helpt bij de jacht op voedsel. Echter, door ontbossing en het verlies van habitat staat de Blauwe pijlgifkikker, net als vele andere amfibieën, onder druk. Hoewel deze soort niet direct als bedreigd wordt beschouwd, benadrukken natuurbeschermers het belang van behoud van zijn leefgebied om de toekomst van deze opmerkelijke kikker veilig te stellen.