Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De groene pad, wetenschappelijk bekend als Bufotes viridis, is een fascinerend amfibie dat behoort tot de familie van de echte padden (Bufonidae). Dit dier is opmerkelijk vanwege zijn aanpassingsvermogen aan verschillende habitats en zijn unieke uiterlijke kenmerken, die het onderscheiden van andere paddensoorten.

De groene pad is overwegend nachtactief en brengt het grootste deel van de dag verborgen door onder stenen, in holtes of onder dichte vegetatie om zichzelf te beschermen tegen roofdieren en de hitte van de zon. Deze soort komt voornamelijk voor in Europa, maar het verspreidingsgebied strekt zich uit tot delen van West-Azië en Noord-Afrika, wat de veelzijdigheid en het aanpassingsvermogen van de groene pad aan verschillende klimaten en omgevingen benadrukt.

Een van de meest opvallende kenmerken van de groene pad is zijn kleur. Hoewel de naam 'groene pad' suggereert dat het dier uitsluitend groen is, vertoont de huid eigenlijk een mix van groen, bruin, geel en soms zelfs zwarte vlekken. Deze kleurvariaties helpen de pad zich te camoufleren in zijn natuurlijke omgeving, waardoor het een effectieve strategie heeft tegen predatie. De huid van de groene pad is verder bedekt met kleine wratten, die kenmerkend zijn voor veel paddensoorten.

Qua grootte kan de groene pad variëren, maar gemiddeld bereiken mannetjes een lengte van ongeveer 6 tot 8 centimeter, terwijl vrouwtjes iets groter kunnen zijn, met een lengte van ongeveer 7 tot 10 centimeter. Dit verschil in grootte tussen de geslachten is typisch voor vele amfibieën.

De voortplanting van de groene pad vindt plaats in het voorjaar, wanneer de temperatuur begint te stijgen. Tijdens de paartijd komen mannetjes en vrouwtjes samen in waterrijke gebieden, zoals vijvers, meren of langzaam stromende rivieren. De mannetjes lokken de vrouwtjes met hun roep, die uniek is voor elke paddensoort. Na de paring legt het vrouwtje duizenden eitjes, die zich ontwikkelen in het water. De larven, ook wel kikkervisjes genoemd, ondergaan een metamorfose die enkele maanden kan duren, waarna ze het water verlaten als volledig ontwikkelde padden.

De groene pad speelt een belangrijke rol in het ecosysteem als zowel prooi als predator. Terwijl jonge padden en eieren ten prooi vallen aan verschillende dieren, waaronder vogels, vissen en insecten, voeden volwassen groene padden zich met een breed scala aan ongewervelden, zoals insecten, spinnen en slakken. Deze dieetgewoonten helpen de populatie van deze ongewervelden in toom te houden, wat bijdraagt aan het ecologische evenwicht.

Ondanks dat de groene pad in veel gebieden nog steeds relatief veel voorkomt, wordt deze soort, net als veel andere amfibieën, bedreigd door habitatverlies, vervuiling, klimaatverandering en ziekten. Het behoud van de groene pad en zijn habitat is cruciaal om de biodiversiteit te behouden en de gezondheid van ecosystemen waarin deze soort leeft te waarborgen.