Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De Humboldtpinguïn, wetenschappelijk bekend als Spheniscus humboldti, is een middelgrote pinguïnsoort die vernoemd is naar de koude waterstroom, de Humboldtstroom, die langs de westkust van Zuid-Amerika loopt. Deze stroom is op zijn beurt vernoemd naar de beroemde Duitse ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt. De Humboldtpinguïn is te herkennen aan zijn opvallende zwart-witte verenkleed, met een uniek zwart bandenpatroon over de borst. Deze soort heeft ook roze huid rond de basis van de snavel en rond de ogen, wat helpt bij het reguleren van de lichaamstemperatuur.
Deze vogels zijn aangepast aan een leven zowel in zee als op het land. Ze hebben gestroomlijnde lichamen en vleugels die zijn geëvolueerd tot flippers, waardoor ze uitstekende zwemmers zijn. Onder water kunnen ze snelheden tot 30 kilometer per uur bereiken, wat hen helpt bij het jagen op vis, inktvis en krill die hun voornaamste voedselbronnen vormen. Op het land zijn Humboldtpinguïns echter minder sierlijk. Ze bewegen zich voort door te waggelen op hun sterke poten of door op hun buik te glijden, een beweging die bekend staat als 'toboganing'.
Humboldtpinguïns broeden langs de kusten en op eilandjes voor de kust van Peru en Chili. Ze geven de voorkeur aan rotsachtige gebieden waar ze nesten kunnen graven in guano (vogelpoep) of tussen rotsen om hun eieren te leggen en te beschermen tegen roofdieren. Deze soort is monogaam en paren blijven vaak meerdere broedseizoenen bij elkaar. Beide ouders nemen deel aan het broedproces en de zorg voor de jongen, die na ongeveer 40 dagen uit het ei komen.
Ondanks hun aanpassingsvermogen staan Humboldtpinguïns momenteel te boek als 'kwetsbaar' op de Rode Lijst van de IUCN (Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur). Hun populaties worden bedreigd door verschillende factoren, waaronder klimaatverandering, overbevissing, vervuiling en verstoring door menselijke activiteiten. De veranderingen in zeetemperaturen en stromingen beïnvloeden de beschikbaarheid van hun voedsel, wat leidt tot voedseltekorten. Bovendien vormt het verzamelen van guano, wat dient als een belangrijk exportproduct in sommige delen van Zuid-Amerika, een bedreiging voor hun broedplaatsen.
Beschermingsmaatregelen zijn essentieel om de overleving van de Humboldtpinguïn te verzekeren. Dit omvat het creëren van beschermde mariene gebieden, het reguleren van de visserij om voedselconcurrentie te minimaliseren, en het beperken van menselijke verstoringen in hun broedgebieden. Door deze maatregelen kunnen de huidige populaties gestabiliseerd en hopelijk in de toekomst uitgebreid worden, zodat deze bijzondere vogels voor toekomstige generaties behouden blijven.