Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De Lederboktor, wetenschappelijk bekend als Prionus coriarius, is een fascinerende soort binnen de orde van kevers, specifieker de familie van boktorren (Cerambycidae). Deze indrukwekkende kever valt direct op door zijn aanzienlijke grootte en robuuste bouw, waarmee hij zich onderscheidt van vele andere insecten in zijn habitat.
De volwassen Lederboktor kan een lengte bereiken van 20 tot 40 millimeter, waarmee het een van de grotere boktorsoorten in Europa is. Zijn naam heeft hij te danken aan de leerachtige textuur van zijn exoskelet, dat dik en stevig is. De kleur van deze kever varieert meestal van donkerbruin tot bijna zwart, waardoor hij goed gecamoufleerd is in zijn natuurlijke omgeving, zoals bossen en bosranden.
Een opvallend kenmerk van de Lederboktor zijn de lange antennes, die bij mannetjes bijna twee keer zo lang kunnen zijn als het lichaam zelf. Bij vrouwtjes zijn de antennes korter, maar nog steeds indrukwekkend. Deze lange antennes worden gebruikt om feromonen te detecteren, waarmee ze partners kunnen lokaliseren over grote afstanden.
De larven van de Lederboktor leven in hout. Ze hebben een voorkeur voor verzwakt of dood hout, waar ze gangen in graven. Dit kan soms leiden tot schade aan houten constructies of bomen. Het larvestadium kan meerdere jaren duren, afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel en de omgevingstemperatuur. Gedurende deze tijd voeden de larven zich met het hout, wat resulteert in een netwerk van tunnels binnenin het hout.
De volwassen Lederboktor is voornamelijk actief tijdens de schemering en nacht. Ze worden vaak aangetrokken door kunstlicht, wat ze kwetsbaar maakt voor predatie. Hun dieet als volwassene bestaat voornamelijk uit plantensappen en nectar, wat een aanzienlijke verandering is van hun dieet als larve.
Wat betreft voortplanting legt het vrouwtje haar eieren in spleten van geschikt hout. Na het uitkomen graven de larven zich in het hout, waar ze beginnen aan hun jarenlange ontwikkeling tot volwassenheid. De cyclus van ei tot volwassene kan, afhankelijk van de omstandigheden, drie tot zes jaar duren.
Hoewel de Lederboktor over het algemeen niet als schadelijk wordt beschouwd voor gezonde bossen en kan bijdragen aan het natuurlijke afbraakproces van dood hout, kan zijn aanwezigheid in bewerkte houtproducten of zwakke, levende bomen problematisch zijn. Desondanks blijft de Lederboktor een fascinerend voorbeeld van de complexiteit en diversiteit van de natuur.