Gewichten en maten

Biologische gegevens

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Tafeleend (Aythya ferina) is een middelgrote duikende eend die voorkomt in delen van Europa, Azië en Noord-Afrika. Dit lid van de familie Anatidae is bijzonder opvallend vanwege zijn unieke kleuren en gedrag. In Nederland is de Tafeleend een regelmatige gast, vooral in de wintermaanden, wanneer ze te vinden zijn op meren, rivieren en andere waterrijke gebieden.

Uiterlijk vertoont de mannelijke Tafeleend in broedkleed een opvallende verschijning met zijn dieprode kop en hals, die prachtig contrasteren met de zwarte borst en achterkant. De flanken zijn helder wit, wat een scherp contrast vormt met de rest van het lichaam. De snavel is blauwgrijs met een zwarte punt, wat een subtiele maar kenmerkende eigenschap is. Vrouwtjes en mannetjes buiten het broedseizoen zijn minder opvallend, met bruinige lichamen en minder duidelijke contrasten. Echter, de vrouwtjes behouden de kenmerkende grijze snavel met zwarte punt.

De Tafeleend heeft een lengte van ongeveer 42 tot 49 cm en een spanwijdte van 70 tot 80 cm. Hun voeding bestaat voornamelijk uit waterplanten, zaden en kleine waterdieren zoals insecten, schaaldieren en kleine visjes. Ze duiken vaak onder water om hun voedsel te verzamelen, waarbij ze soms tot een minuut lang ondergedompeld kunnen blijven.

In het broedseizoen zoeken Tafeleenden geschikte waterrijke gebieden op met voldoende vegetatie rondom voor bescherming. Het nest wordt gemaakt van plantenmateriaal en bekleed met dons, vaak verborgen in dichte vegetatie dicht bij het water. De vrouwtjes leggen gewoonlijk 6 tot 10 eieren, die ze zelf uitbroeden. De mannetjes blijven in de vroege stadia van het broedseizoen in de buurt, maar trekken zich vaak terug voordat de jongen uitkomen.

De Tafeleend onderneemt seizoensmigraties, waarbij vogels uit noordelijke broedgebieden naar zuidelijker gelegen overwinteringsgebieden trekken. Ze zijn sociale vogels, die vaak in groepen te vinden zijn, vooral tijdens de trek en in de overwinteringsgebieden.

Helaas heeft de Tafeleend te maken met verschillende bedreigingen, waaronder habitatverlies door drooglegging van wetlands, vervuiling en verstoring door menselijke activiteiten. Deze factoren hebben bijgedragen aan een afname van de populatie in sommige delen van hun verspreidingsgebied. Beschermingsmaatregelen en wetlandsbehoud zijn cruciaal om de toekomst van deze opvallende eendensoort veilig te stellen.