Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) is een opvallende verschijning in de Europese bossen en tuinen. Dit kleine, maar opmerkelijke vogeltje is een lid van de familie van de goudhanen en is gemakkelijk te herkennen aan zijn kenmerkende kleurpatronen en gedrag.

Qua grootte behoort de Vuurgoudhaan tot een van de kleinste vogelsoorten in Europa, met een lengte die zelden meer dan 9 centimeter bereikt en een gewicht dat varieert tussen de 4 en 7 gram. Ondanks zijn bescheiden afmetingen is deze vogel een opvallende verschijning dankzij zijn levendige kleuren. De bovenzijde van het lichaam is overwegend olijfgroen, terwijl de onderzijde lichter van kleur is, variërend van wit tot lichtgrijs. Het meest kenmerkende kenmerk is echter de felgekleurde kruinstreep op het hoofd; bij mannetjes is deze oranje met zwarte randen, terwijl bij vrouwtjes de streep geel is, ook met zwarte randen.

De Vuurgoudhaan bewoont voornamelijk loof- en gemengde bossen, maar is ook te vinden in tuinen en parken met voldoende oude bomen. Ze hebben een voorkeur voor dichte vegetatie waarin ze naar insecten en spinnen kunnen zoeken, hun voornaamste voedselbron. Hun voeding bestaat uit kleine insecten zoals bladluizen, spinnen en andere kleine ongewervelden die ze behendig tussen de bladeren en takken vandaan plukken.

De voortplantingstijd van de Vuurgoudhaan ligt in de lente en vroege zomer. Het nest, dat door het vrouwtje wordt gebouwd, is een kunstig gevormd kommetje van mos, spinnenwebben en andere zachte materialen, vaak verborgen in de vork van een tak of dicht tegen de stam van een boom. Het vrouwtje legt tussen de 8 en 12 eitjes, die na ongeveer 15 tot 17 dagen broeden uitkomen. Beide ouders nemen de zorg voor de jongen op zich, die na ongeveer 18 tot 20 dagen het nest verlaten.

Opvallend aan het gedrag van de Vuurgoudhaan is zijn onophoudelijke activiteit. Deze vogels zijn constant in beweging, op zoek naar voedsel, en laten zich daarbij niet gemakkelijk afschrikken door de aanwezigheid van mensen. Hun zang is een hoog, dun en snel trillertje dat vaak wordt omschreven als een 'tjilpende' geluid, wat vooral in de broedtijd goed te horen is.

Hoewel de Vuurgoudhaan wijdverspreid voorkomt en niet als bedreigd wordt beschouwd, is het belangrijk om zijn leefgebieden te beschermen. De afname van geschikte bosgebieden door ontbossing en verstedelijking kan op lange termijn een bedreiging vormen voor deze en vele andere soorten. Behoud van hun natuurlijke habitat is essentieel voor het voortbestaan van de Vuurgoudhaan en de rijke biodiversiteit die onze bossen kenmerkt.