Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De kraaghagedis, wetenschappelijk bekend als Chlamydosaurus kingii, is een fascinerende en unieke reptielsoort die voornamelijk voorkomt in de noordelijke regio's van Australië en in delen van Nieuw-Guinea. Deze opmerkelijke hagedis staat vooral bekend om zijn opvallende 'kraag' - een grote, kleurrijke huidflap die rond zijn nek zit en die hij kan opzetten om vijanden af te schrikken of om indruk te maken tijdens de paring. De kraaghagedis behoort tot de familie Agamidae, een groep die ook wel bekend staat als de agamen of draakachtige hagedissen.

De kraaghagedis kan een lengte bereiken van ongeveer 85 tot 90 centimeter, waarvan het grootste deel uit de staart bestaat. Het dier heeft een vrij slank lichaam, lange poten, en een kop die enigszins doet denken aan die van een draak, wat bijdraagt aan zijn mythische uitstraling. De kleur van zijn schubben varieert van olijfgroen tot bruin, met variaties afhankelijk van zijn specifieke leefomgeving, wat helpt bij camouflage.

De imposante kraag van de kraaghagedis, die uitgeklapt kan worden tot bijna 30 centimeter breed, bestaat uit lange, dunne botten die door de huid heen steken en wordt ondersteund door lange ribben die zich kunnen uitspreiden. Wanneer de kraag is ingeklapt, ligt deze plat tegen de nek en rug van de hagedis, nauwelijks zichtbaar. De kraag dient meerdere doeleinden: het kan roofdieren intimideren door de hagedis groter en gevaarlijker te laten lijken, het kan helpen bij het reguleren van de lichaamstemperatuur, en het speelt een rol in de voortplantingsrituelen als een vertoon van kracht en vitaliteit.

De leefomgeving van de kraaghagedis bestaat uit droge bossen, savannes en open boslanden, waar hij zich voedt met een dieet van insecten, kleinere reptielen, en soms plantenmateriaal. Het zijn behendige klimmers die vaak in bomen te vinden zijn, waar ze jagen of rusten in de schaduw om te ontsnappen aan de hitte van de dag.

De voortplanting van de kraaghagedis vindt plaats in het begin van het regenseizoen. Het vrouwtje legt eieren in een nest dat ze graaft in de grond, waarbij de eieren enkele maanden later uitkomen. Jonge kraaghagedissen zijn bij geboorte volledig zelfstandig en moeten onmiddellijk in staat zijn om voor zichzelf te zorgen.

Ondanks dat de kraaghagedis een populaire soort is onder reptielenliefhebbers en vaak wordt gehouden als exotisch huisdier, staat hij onder druk door habitatverlies en de gevolgen van klimaatverandering. Beschermingsinspanningen zijn cruciaal om ervoor te zorgen dat deze unieke en visueel opvallende soort blijft bestaan voor toekomstige generaties.