Gewichten en maten
Gewicht |
van 74 tot 82 g |
Vleugelspanwijdte |
van 12,5 tot 13,6 cm |
Bedreigingsstatus
Beschrijving van het dier
De Syrische bonte specht, wetenschappelijk bekend als Dendrocopos syriacus, is een fascinerende vogelsoort die deel uitmaakt van de familie van de spechten (Picidae). Deze soort is voornamelijk te vinden in het Midden-Oosten, met name in landen zoals Syrië, vandaar zijn naam, maar ook in gebieden rondom de Middellandse Zee, inclusief Turkije, Israël, en soms zelfs zo ver als de noordoostelijke regio's van Egypte. De Syrische bonte specht heeft zich aangepast aan een verscheidenheid aan habitats, waaronder open bossen, boomgaarden, en zelfs in stedelijke gebieden waar bomen aanwezig zijn.
Uiterlijk kenmerkt de Syrische bonte specht zich door zijn opvallende zwart-witte verenkleed met rode accenten. De volwassen vogel heeft een lengte die varieert van ongeveer 20 tot 23 centimeter, wat hem tot een middelgrote specht maakt. Het mannetje is te onderscheiden van het vrouwtje door zijn rode nekvlek, die bij het vrouwtje ontbreekt of veel minder opvallend is. Hun vleugels zijn zwart met witte vlekken en de onderzijde van hun lichaam is wit met zwarte strepen, wat zorgt voor een opvallend contrast.
De Syrische bonte specht voedt zich voornamelijk met insecten en hun larven, die ze vinden in de schors van bomen. Hun lange, kleverige tong is bijzonder geschikt om insecten uit spleten en gaten in de boom te halen. Daarnaast eten ze ook zaden, bessen, en soms kleine vruchten, afhankelijk van het seizoen en de beschikbaarheid van voedsel.
Het broedseizoen van de Syrische bonte specht vindt plaats in het voorjaar, waarbij het mannetje een nestholte in een boom uithakt. Deze holtes worden vaak in zachte houtsoorten gemaakt en kunnen enkele meters boven de grond liggen. Het vrouwtje legt meestal 4 tot 7 eieren, die wit en glanzend zijn. Beide ouders nemen deel aan het broeden en de zorg voor de jongen, die na ongeveer twee weken uit het ei komen. De jonge spechten blijven enkele weken in het nest, waar ze gevoed worden door beide ouders, totdat ze vliegvlug zijn.
Interessant is dat de Syrische bonte specht, ondanks zijn relatief beperkte verspreidingsgebied, zich heeft weten aan te passen aan door mensen veranderde landschappen. Ze zijn niet ongewoon in parken en tuinen in stedelijke omgevingen, zolang er maar voldoende bomen zijn. Hun aanpassingsvermogen aan verschillende habitats en voedselbronnen heeft bijgedragen aan hun overleving in een veranderende wereld.
In termen van conservatiestatus wordt de Syrische bonte specht momenteel geclassificeerd als 'Niet Bedreigd' door de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN), wat aangeeft dat de soort voorlopig geen groot risico loopt op uitsterven. Desalniettemin is het belangrijk om de habitats waar deze en andere spechtensoorten van afhankelijk zijn te blijven beschermen en behouden, om te zorgen dat ze blijven floreren in hun natuurlijke omgeving.
Verspreidingskaart