Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Vegameeuw (Larus vegae), ook bekend als de Oost-Siberische meeuw, is een vogelsoort die behoort tot de familie van de meeuwen (Laridae). Deze soort meeuw is genoemd naar de Russische ontdekkingsreiziger en natuuronderzoeker Alexander von Middendorff, wiens achternaam 'Vega' was, ter ere van zijn onderzoek in Siberië.
De Vegameeuw is middelgroot tot groot, met een lichaamslengte variërend tussen de 55 en 68 centimeter en een spanwijdte van 130 tot 160 centimeter. De vogel heeft een robuuste bouw met een relatief grote kop en een stevige snavel die kenmerkend geel is met een rode vlek op de onderste snavel. Zijn verenkleed is voornamelijk grijs en wit. De rug en de bovenvleugels zijn lichtgrijs, terwijl de onderzijde, kop en nek wit zijn. In het broedseizoen heeft de Vegameeuw een fraaie, zuivere witte kop, maar buiten het broedseizoen kan deze wat gestreept of gevlekt zijn. De poten zijn geel of rozeachtig, afhankelijk van de ondersoort en het leefgebied.
Er zijn enkele ondersoorten van de Vegameeuw die verschillen in grootte, kleur van de poten, en de tint van het grijs op de rug. De ondersoorten bewonen verschillende geografische gebieden langs de kusten en riviermondingen in Noordoost-Azië, met name in Siberië, en sommige populaties trekken naar Zuidoost-Azië en Oost-China om te overwinteren.
De Vegameeuw voedt zich met een breed scala aan voedsel, waaronder vissen, kleine zoogdieren, insecten, afval en aas. Ze zijn ook bekend om hun vermogen om voedsel te stelen van andere vogels, een gedrag dat bekend staat als kleptoparasitisme.
De broedtijd van de Vegameeuw vindt plaats in de late lente en vroege zomer. Ze nestelen in kolonies, vaak samen met andere soorten meeuwen, op de grond in kustgebieden of op eilanden in rivieren. Het nest wordt gemaakt van plantenmateriaal en beide ouders nemen deel aan het broeden van de eieren en het verzorgen van de jongen.
Ondanks dat de Vegameeuw in sommige gebieden vrij algemeen is, wordt hun populatie in bepaalde regio's bedreigd door habitatverlies, vervuiling en verstoring door menselijke activiteiten. Behoudsinspanningen zijn gericht op het beschermen van hun broed- en overwinteringsgebieden om de soort voor de toekomst te behouden.
In het algemeen is de Vegameeuw een fascinerende soort binnen de meeuwenfamilie, met zijn aanpassingsvermogen aan verschillende omgevingen en zijn opmerkelijke overlevingsstrategieën. Ondanks de uitdagingen waar de soort mee te maken heeft, blijft de Vegameeuw een belangrijk onderdeel van de biodiversiteit in zijn natuurlijke habitat.