Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Gewone buidelmol, wetenschappelijk bekend als Notoryctes typhlops, is een fascinerend en uniek dier dat behoort tot de familie van de Notoryctidae. Deze soort is één van de slechts twee leden van zijn familie, waardoor het een bijzonder en zeldzaam dier is. De Gewone buidelmol is endemisch in Australië, wat betekent dat hij nergens anders ter wereld in het wild voorkomt. Dit maakt hem tot een belangrijk onderdeel van het Australische ecosysteem en biodiversiteit.
De Gewone buidelmol is aangepast aan een leven ondergronds. Zijn lichaam is compact en gestroomlijnd, wat hem in staat stelt zich efficiënt door het zand te graven. De vacht van de buidelmol is zacht en fluweelachtig, meestal van een bleke roze of grijze kleur, waardoor hij goed gecamoufleerd is in zijn ondergrondse habitat. Opvallend zijn de grote, klauwachtige voorpoten die de buidelmol gebruikt om door het zand te graven. Deze voorpoten zijn zo krachtig dat de buidelmol zich met verbazingwekkende snelheid door de grond kan bewegen.
Een ander uniek kenmerk van de Gewone buidelmol is zijn gebrek aan functionele ogen. Doordat hij zijn hele leven onder de grond doorbrengt, zijn de ogen in de loop van de evolutie gereduceerd tot niet-functionele stipjes onder de huid. Desondanks heeft de buidelmol uitstekende zintuigen om in zijn donkere omgeving te navigeren, waaronder een gevoelig gehoor en een fijne tastzin. Zijn lederachtige neus is bijzonder gevoelig en helpt hem bij het detecteren van prooien onder de grond.
De voeding van de Gewone buidelmol bestaat voornamelijk uit insecten en larven die hij in de grond vindt. Hij heeft een speciale manier van jagen, waarbij hij zijn prooi detecteert door de trillingen die ze veroorzaken in de grond te voelen. Zodra hij een prooi heeft gevonden, gebruikt hij zijn sterke klauwen om de grond open te breken en zijn scherpe tanden om de prooi te grijpen.
Opmerkelijk is dat de Gewone buidelmol, ondanks zijn naam, tot de buideldieren behoort. Dit betekent dat hij, net als kangoeroes en koala's, een buidel heeft waarin de jongen worden gedragen en gevoed tot ze zelfstandig kunnen overleven. De buidel van de buidelmol is echter uniek omdat deze naar achteren opent, waardoor voorkomen wordt dat deze volloopt met zand tijdens het graven.
De Gewone buidelmol leidt een solitair bestaan en komt alleen samen met andere buidelmollen om te paren. De voortplanting van deze soort is nog relatief onbekend, maar men weet dat de vrouwtjes een of twee jongen per worp kunnen krijgen. Deze jongen blijven enkele weken in de buidel voordat ze zelfstandig worden.
Hoewel de Gewone buidelmol niet als ernstig bedreigd wordt beschouwd, wordt zijn leefgebied bedreigd door menselijke activiteiten zoals landbouw en verstedelijking. Behoud en bescherming van zijn natuurlijke habitat zijn essentieel voor het voortbestaan van deze unieke en intrigerende soort.