Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Grote Zaagbek (Mergus merganser) is een fascinerende watervogel die behoort tot de familie van de eenden (Anatidae). Deze vogel is vooral opvallend vanwege zijn slanke, gestroomlijnde lichaam en zijn unieke snavel, die aan de randen is voorzien van zaagachtige structuren. Deze kenmerken maken de Grote Zaagbek een uitzonderlijke zwemmer en een efficiënte viseter.

Volwassen exemplaren kunnen een lengte bereiken van 58 tot 68 centimeter, waarbij de mannetjes over het algemeen groter zijn dan de vrouwtjes. De spanwijdte van hun vleugels kan oplopen tot ongeveer 97 centimeter. Qua gewicht variëren ze tussen de 900 gram en 2 kilogram, afhankelijk van het geslacht en de leeftijd.

Het verenkleed van de mannetjes is tijdens het broedseizoen opvallend: ze hebben een glanzend zwarte kop en een helderwit lijf, terwijl de vleugels zwart met wit zijn. Buiten het broedseizoen en in de winter is hun verenkleed minder contrasterend, met meer grijstinten. De vrouwtjes daarentegen hebben een roestbruine kop en een grijs lichaam, waardoor ze het hele jaar door minder opvallend zijn dan de mannetjes.

De snavel van de Grote Zaagbek is lang en smal, perfect aangepast aan zijn dieet dat voornamelijk bestaat uit vis. De binnenkant van de snavel is uitgerust met scherpe, naar achteren gerichte tanden, die helpen bij het vangen en vasthouden van glibberige prooien. Deze vogels duiken onder water om vis te vangen, waarbij ze hun sterke poten gebruiken om zich voort te stuwen.

Grote Zaagbekken zijn overwegend te vinden in zoetwatergebieden zoals meren, rivieren en grote vijvers, maar ze kunnen ook in kustgebieden worden aangetroffen. Ze hebben een voorkeur voor helder water, waar ze gemakkelijk vis kunnen spotten en vangen. Tijdens de broedtijd nestelen ze vaak in de buurt van water in holle bomen of in nestkasten die speciaal voor hen zijn opgehangen. Het vrouwtje legt meestal 8 tot 12 eieren, die ze in 28 tot 35 dagen uitbroedt.

De Grote Zaagbek is een trekvogel die afhankelijk van het seizoen lange afstanden aflegt. In de winter trekken veel van deze vogels naar ijsvrije wateren in zuidelijker gelegen gebieden, terwijl ze in de lente terugkeren naar hun broedgebieden in het noorden.

Ondanks dat de Grote Zaagbek in veel gebieden als niet bedreigd wordt beschouwd, zijn er lokale populaties die onder druk staan door habitatverlies, vervuiling en verstoring door menselijke activiteiten. Beschermingsmaatregelen en het creëren van geschikte broedhabitats zijn essentieel om deze opmerkelijke watervogel voor de toekomst te behouden.