Ook bekend als

• Listovnice nádherná

Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De roodoogmakikikker (Agalychnis callidryas) is een fascinerend en kleurrijk amfibie dat voornamelijk in de neotropische regenwouden van Midden-Amerika leeft, van het zuiden van Mexico tot Colombia. Dit dier is vooral bekend om zijn opvallende uiterlijk en unieke gedragingen, wat het een populaire soort maakt onder zowel wetenschappers als liefhebbers van exotische dieren.
Uiterlijk: De roodoogmakikikker is direct herkenbaar aan zijn levendige kleuren en grote, opvallende rode ogen met verticale pupil. De huid is overwegend groen, wat uitstekende camouflage biedt tussen de bladeren en takken van het regenwoud. Afhankelijk van de specifieke locatie, het dieet, en mogelijk genetische factoren, kan de intensiteit van de groene kleur variëren. Naast groen kunnen er ook blauwe tot paarse tinten aan de zijkanten en op de ledematen van de kikker aanwezig zijn, terwijl de buikzijde zachter wit tot geel gekleurd is. Een ander kenmerkend kenmerk zijn de grote, kleverige kussentjes aan de tenen, waarmee de kikker uitstekend kan klimmen en zich vast kan houden aan bladeren en takken.
Leefwijze: De roodoogmakikikker is voornamelijk nachtactief. Overdag rusten ze stil op bladeren, met hun ogen gesloten en hun poten onder hun lichaam gevouwen, om zich te camoufleren tegen roofdieren. Wanneer ze zich bedreigd voelen, kunnen ze plotseling hun grote rode ogen openen, in een poging om roofdieren af te schrikken met de plotselinge verschijning van hun felle ogen. Dit gedrag, gecombineerd met het tonen van hun felgekleurde ledematen, staat bekend als een afleidingsdisplays.
Voeding: Als carnivoor voedt de roodoogmakikikker zich voornamelijk met een dieet van insecten en andere kleine ongewervelden. Ze gebruiken hun lange, kleverige tongen om prooien te vangen.
Voortplanting: De voortplanting van de roodoogmakikikker vindt plaats in stilstaande wateren, zoals vijvers of langzaam stromende beekjes. Na een regenbui komen mannetjes samen en beginnen luid te roepen om vrouwtjes aan te trekken. Na de paring legt het vrouwtje haar eitjes op bladeren die boven het water hangen. Wanneer de larven uitkomen, vallen ze in het water waar ze verder ontwikkelen tot volwassen kikkers.
Bedreigingen en conservatie: Hoewel de roodoogmakikikker nog steeds relatief algemeen voorkomt in sommige delen van zijn verspreidingsgebied, wordt de soort bedreigd door habitatverlies, vervuiling, klimaatverandering en de pet-handel. Behoudsinspanningen zijn gericht op het beschermen van hun natuurlijke habitat en het reguleren van de handel om te zorgen voor het voortbestaan van deze opmerkelijke soort.
Samenvattend, de roodoogmakikikker is niet alleen een icoon van de tropische regenwouden van Midden-Amerika, maar ook een belangrijke indicator voor de gezondheid van deze ecosystemen. Hun opvallende verschijning en fascinerende levenswijze maken hen tot een boeiend onderwerp van studie en bewondering.