Gewichten en maten

Biologische gegevens

Beschrijving van het dier

De Siberische donderpad (Cottus poecilopus) is een intrigerende vissoort die behoort tot de familie van de donderpadden (Cottidae). Deze soort is te vinden in de koele, heldere wateren van Noord-Europa en Azië, met name in rivieren en beken die door de uitgestrekte taiga en boreale bossen stromen. De habitatkeuze van de Siberische donderpad is specifiek gericht op gebieden met een overvloed aan schuilplaatsen zoals kiezelbedden, waterplanten en houtresten, wat essentieel is voor bescherming tegen roofdieren en als jachtterrein.

Qua uiterlijk is de Siberische donderpad relatief klein en robuust gebouwd, met een maximale lengte die zelden meer dan 15 centimeter bedraagt. De vis heeft een kenmerkend uiterlijk met een brede, platte kop en een lichaam dat naar de staart toe smaller wordt. De huid is bedekt met een patroon van marmereffect, variërend in tinten van bruin, groen en grijs, waardoor deze soort uitstekend gecamoufleerd is tegen de rivierbodem. Een opmerkelijk kenmerk zijn de grote, naar boven gerichte ogen die de Siberische donderpad een uitstekend zicht geven, essentieel voor het detecteren van prooien en roofdieren van bovenaf.

Deze soort leidt een voornamelijk solitaire levenswijze en is overdag actiever dan 's nachts. Het dieet van de Siberische donderpad bestaat hoofdzakelijk uit kleine ongewervelde dieren zoals insectenlarven, kreeftachtigen en wormen. Voortplanting vindt plaats in het late voorjaar of vroege zomer, wanneer de watertemperaturen beginnen te stijgen. De mannetjes bereiden nesten voor onder stenen of in holtes, waar ze vrouwtjes naar toe lokken om eieren te leggen. Na de bevruchting bewaakt het mannetje de eieren totdat ze uitkomen, wat een uniek aspect van ouderlijke zorg in de dierenwereld toont.

De Siberische donderpad staat bekend om zijn weerstand tegen koude temperaturen, een aanpassing die het mogelijk maakt om te overleven en te gedijen in zijn noordelijke habitat. Echter, net als vele andere inheemse soorten, wordt de Siberische donderpad bedreigd door habitatverlies, vervuiling en klimaatverandering, wat leidt tot zorgen over de langetermijnviabiliteit van zijn populaties.

In de afgelopen jaren is er meer aandacht gekomen voor de conservatie van de Siberische donderpad, met inspanningen gericht op het behoud van zijn natuurlijke habitat en het monitoren van populatiedynamieken. Als indicatorsoort geeft de gezondheid van de Siberische donderpadpopulaties inzicht in de algemene staat van de rivierecosystemen waarin ze leven, waardoor het belang van deze soort verder wordt onderstreept in het behoud van biodiversiteit en ecosystemen.