Gewichten en maten

Biologische gegevens

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Zwarte mees (Periparus ater), voorheen bekend onder de wetenschappelijke naam Parus ater, is een kleine, energieke vogel die behoort tot de familie van de mezen (Paridae). Dit vogeltje is voornamelijk te vinden in de naaldbossen van Europa en Azië, waar het zich thuis voelt in de koele, groene omgeving. Met zijn compacte bouw, levendige karakter en kenmerkende geluiden is de Zwarte mees een interessante verschijning in zijn natuurlijke habitat.

Qua uiterlijk is de Zwarte mees eenvoudig te herkennen aan zijn opvallende kleurenpatroon. Het heeft een zwarte kop met witte wangen, een kenmerk dat direct in het oog springt. De bovenzijde van zijn lijf is overwegend grijs tot zwart, terwijl de onderzijde lichter is, variërend van wit tot lichtgrijs. De vleugels zijn voorzien van witte strepen die contrasteren met de donkere veren, wat de vogel een onderscheidend uiterlijk geeft. Jonge vogels hebben vaak een iets doffer verenkleed dan volwassen exemplaren.

Met een lengte van ongeveer 11 tot 14 centimeter en een gewicht dat zelden meer dan 20 gram bedraagt, is de Zwarte mees een van de kleinere mezensoorten. Ondanks zijn bescheiden grootte staat de Zwarte mees bekend om zijn luidruchtige en energieke gedrag. Het is een behendige acrobaat die vaak ondersteboven aan takken hangt tijdens het zoeken naar voedsel, zoals insecten, spinnen en zaden. In de wintermaanden vormen zaden van naaldbomen een belangrijk onderdeel van hun dieet.

De Zwarte mees is een standvogel in veel van zijn verspreidingsgebied, wat betekent dat hij het hele jaar door in dezelfde omgeving blijft. Echter, vogels die in de noordelijkste delen van hun verspreidingsgebied leven, kunnen zuidwaarts trekken om de koudste maanden te ontvluchten.

De voortplantingstijd begint in het vroege voorjaar, wanneer het mannetje indrukwekkende zang laat horen om een partner aan te trekken en zijn territorium te verdedigen. Het nest wordt meestal gebouwd in de holtes van bomen, waarbij zowel het mannetje als het vrouwtje betrokken is bij het verzamelen van nestmateriaal. Het vrouwtje legt tussen de 7 en 12 eieren, die ze in ongeveer twee weken uitbroedt. De jongen worden door beide ouders gevoed en verlaten het nest na ongeveer drie weken.

Ondanks de schijnbare overvloed van de Zwarte mees in zijn natuurlijke habitat, zijn er zorgen over de effecten van boskap en verlies van leefgebied. Bescherming van hun natuurlijke leefomgeving is essentieel om ervoor te zorgen dat deze charmante vogelsoort blijft floreren in de bossen van Europa en Azië.