Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Rode lebmaagworm, wetenschappelijk bekend als Haemonchus contortus, is een parasitaire nematode die voornamelijk voorkomt in het spijsverteringskanaal van herkauwers zoals schapen, geiten en in mindere mate runderen. Deze parasiet heeft een bijzondere voorkeur voor de lebmaag, het vierde compartiment van de maag van herkauwers, waar het zich voedt met bloed. Dit veroorzaakt niet alleen schade aan het maagslijmvlies, maar kan ook leiden tot ernstige bloedarmoede en eiwittekorten bij zwaar geïnfecteerde dieren, wat in sommige gevallen zelfs de dood tot gevolg kan hebben.

De volwassen Rode lebmaagworm is herkenbaar aan zijn karakteristieke spiraalvormige lichaam, dat een lengte kan bereiken van ongeveer 10 tot 30 millimeter, afhankelijk van het geslacht; vrouwtjes zijn over het algemeen groter dan mannetjes. Deze wormen zijn roodachtig van kleur, wat ze danken aan het bloed dat ze consumeren. Een opmerkelijk kenmerk van Haemonchus contortus is de aanwezigheid van een duidelijk zichtbare bloedzuigende structuur, de zogenaamde 'lancet', waarmee ze de bloedvaten in de lebmaagwand doorboren om zich te voeden.

De levenscyclus van de Rode lebmaagworm is complex en omvat verschillende stadia, zowel in de gastheer als in de externe omgeving. De eieren worden door de volwassen wormen in de lebmaag gelegd en verlaten het lichaam van de gastheer via de uitwerpselen. Eenmaal in de buitenwereld ontwikkelen de eieren zich tot larven, die vervolgens drie larvale stadia doorlopen. Het derde stadium is infectieus voor herkauwers, die de larven opnemen tijdens het grazen. Eenmaal in de gastheer dringen de larven door naar de lebmaag, waar ze zich ontwikkelen tot volwassen wormen, en de cyclus begint opnieuw.

De impact van Haemonchus contortus op de veehouderij is aanzienlijk, vooral in warme en vochtige klimaten waar de omstandigheden ideaal zijn voor de ontwikkeling van de larven buiten de gastheer. De infectie, bekend als haemonchose, kan leiden tot verminderde gewichtstoename, verminderde melkproductie en in ernstige gevallen tot de dood, wat aanzienlijke economische verliezen met zich meebrengt.

De bestrijding van de Rode lebmaagworm vereist een geïntegreerde aanpak, inclusief het gebruik van anthelmintica (ontwormingsmiddelen), het beheer van de weide om blootstelling aan infectieuze larven te minimaliseren, en in sommige gevallen het gebruik van vaccins. Echter, de ontwikkeling van resistentie tegen anthelmintica is een groeiend probleem, wat de noodzaak onderstreept van voortdurend onderzoek en ontwikkeling van nieuwe bestrijdingsmethoden tegen deze schadelijke parasiet.