Ook bekend als

• Káně harrisovo

Gewichten en maten

Biologische gegevens

Beschrijving van het dier

De Woestijnbuizerd, wetenschappelijk bekend als Parabuteo unicinctus, is een fascinerende roofvogel die inheems is in de uitgestrekte en gevarieerde landschappen van Amerika, variërend van het zuidwesten van de Verenigde Staten tot Centraal- en Zuid-Amerika. Dit majestueuze dier staat ook bekend onder namen zoals de Harris' Havik, benoemd naar de ornitholoog Edward Harris, wat soms voor verwarring kan zorgen omdat het geen traditionele havik is. De Woestijnbuizerd behoort tot de familie van de Accipitridae, die zowel haviken als arenden omvat.

Uiterlijk vertoont de Woestijnbuizerd een indrukwekkende verschijning. Volwassen vogels hebben een lengte die kan variëren van 46 tot 76 centimeter, met een spanwijdte van ongeveer 1,1 meter. Hun verenkleed is overwegend donkerbruin met een opvallende roestrode schouderpartij en staartbasis, die contrasteert met hun witte staartpunt en donkere vleugelpunten. De jongere vogels missen de roestrode kleuring en hebben een meer gestreept uiterlijk met een mengeling van bruin en witte tinten over hun lichaam.

De Woestijnbuizerd leeft in een verscheidenheid aan habitats, waaronder woestijnen, open bossen en graslanden, waar hij zich voornamelijk voedt met kleine zoogdieren, vogels, reptielen en insecten. Hun jachttechniek is zeer divers; ze kunnen zowel vanuit een zwevende positie als vanaf een uitkijkpost hun prooi besluipen. Een uniek kenmerk van de Woestijnbuizerd is hun sociale gedrag, waarbij ze vaak in groepen jagen, wat ongebruikelijk is onder roofvogels. Deze samenwerking stelt hen in staat om grotere en moeilijker te vangen prooien te overmeesteren.

De voortplanting van de Woestijnbuizerd kent ook enkele opmerkelijke aspecten. Ze zijn monogaam en vormen levenslange paartjes die samen hun nest bouwen in hoge bomen of op rotsachtige uitsteeksels. Het vrouwtje legt gewoonlijk 2 tot 4 eieren, die na een incubatieperiode van ongeveer 33 tot 36 dagen uitkomen. Beide ouders zijn betrokken bij het grootbrengen van de jongen, die na ongeveer 40 tot 45 dagen vliegvlug worden.

Ondanks dat de Woestijnbuizerd geen globaal bedreigde soort is, staat hij lokaal onder druk door habitatverlies en menselijke verstoring. Behoudsinspanningen zijn van cruciaal belang om de populaties van deze opmerkelijke roofvogel te ondersteunen en te beschermen tegen verdere afname.

De Woestijnbuizerd, met zijn imposante verschijning en unieke sociale jachtgedrag, blijft een van de meest boeiende roofvogels in de Amerika's. Zijn aanpassingsvermogen aan diverse habitats en de rol die hij speelt in het ecosysteem benadrukken het belang van zijn behoud voor de biodiversiteit van de regio's waarin hij leeft.